کاور مقاله کارخانه و نحوه تولید ملامین

اولین دستگاه‌های پرس در خدمت «پلاسکوکار» قرار گرفت و اولین ملامین‌ها تولید شرکت «پلاسکوکار» بود. پودر ملامین در ابتدابه شکل مواد آلی نبود، بلکه مواد سلولزی بود که ازدرخت کاج و گیاه پنبه که پس از فناوری توسط پتروشیمی تبدیل به پودر ملامین می‌شد. لایسنس پودر ملامین ابتدا ازکشور سوییس و سپس از آمریکا برای تولید در ایران گرفته شد. این پودر به کارخانه‌های بزرگ و سپس کارگاه‌های محلی ارسال می‌شد و در سه مرحله تبدیل به انواع ظروف و ابزار مورد نیاز در مخابرات می‌شد. امروزه پودر ملامین دارای ماده شیمیایی ازت است. اصول تولید ملامین آن است که پودر ملامین را داخل یک قالب در یک دستگاه پرس با تحت فشار حرارتی قرار دادن، تولید کرد؛ سپس موتیف را در بخشی از ظرف قرار می‌دهند و یک بار دیگر آن را پرسِ گرم می‌کنند. سپس روی آن پودر گلیز (شفاف کننده) می‌پاشند تا سطح آن یک دست شود. موتیف‌ها بر کاغذ مخصوصی که نسوز است، امروزه توسط یک دستگاه دیجیتال طراحی چاپ و تولید می‌شود امروزه در بعضی از کارخانه‌های تولید ملامین به مِلاگلیز  (Melamine Glazing Powder) نمک می‌پاشند.

پوشش گلیزر در ظروف ملامین موجب می‌شود مواد زیر این پوشش در تماس با ماده غذایی قرار نگیرند و ترکیبات مضرشان وارد غذای مصرفی نشود. به همین دلیل، هنگام خرید باید پشت ظروف دارای لوگوی کارخانه و عدد قالب باشد و طبق استانداردهای مورد نظر ساخته شده باشند. علاوه بر ظروفی که از پودر ملامین ساخته می‌شوند، کلید و پریز، دسته ظروف (قابلمه، ماهیتابه، کتری) و قطعات برقی نیز از ملامین تولید می‌شوند. در واقع به علت نارسانا و عایق بودن ملامین است که در ساخت این اشیا از ملامین استفاده می‌شود. اسم دیگر ملامین در صنعت «باکالیت» است.

ملامین تحمل دمای بالا را دارد، اما غذا نباید در ظروف ملامین گرم شود، برای مثال نباید ظروف ملامین را در ماکروویو قرار داد. ملامین‌ها قابلیت بازیافت ندارند، می‌توان آنها را خرد کرد و به عنوان خمیر برای مواد پلاستیکی دیگر یا کامپوزیت‌های چوبی استفاده کرد. کسانی که به محیط زیست و بازیافت اهمیت می‌دهند، از ظروفی که ترکیباتشان شامل50 درصد ملامین و 50 درصد بامبو است و تجزیه‌پذیر هستند، استفاده می‌کنند. ظروف غذاخوری ملامینی باید دارای سطحی صاف و یکنواخت و براق باشند این ظروف باید فاقد فرورفتگی و رگه باشند. لبه‌هایشان تیز نباشد و تاب نداشته باشند، بلکه صیقلی باشند.

چنانچه ظروف پس از یک دوره مصرف شوند همچنین این خراش‌ها محل مناسبی برای تکثیر میکروب می‌شوند. و شست وشوی آنها نباید با سیم ظرف‌شویی انجام شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *