پلاسکو

ساختمان پلاسکو  نماد دوران تجمل و گذار از دوران سنت به مدرنیته، عبور از حجره‌ها و دالان‌های تاریک به فروشگاه‌ها و پاساژهای رنگارنگ. ساختمان پلاسکو یک نماد بود، نماد آغاز دوران زرق و برق. بود

عزیز مقصودی از چهره‌های سرشناس صنعت پلاستیک ایران است. مردی که با تولید و صادرات ملامین افتخارات گوناگونی را کسب کرده است. ایشان از قبل از تشکیل کارخانه پلاسکوکار، نزد لئون سرحدیان و شرکای او کار می‌کرده. مقصودی از فعالان کارگری زمان شاه هم بود و به همین دلیل از پلاسکوکار جدا می‌شود. ما تا سال 1342 در پلاستیک‌کار، کارگری می‌کردیم. در شهرری بودیم. وقتی دو شرکت در هم ادغام شد، واحد شهرری کفش سانترل شد. و تمام کارگران به جاده قدیم کرج رفتند.(پلاسکوکار، سایپا فعلی) محصولات تولیدی پلاستیک کار زیاد نبود مثلا شانه تولید می‌کردند. همیشه این دو تیم (کلیمی و ارمنی= القانیان‌ها و سرحدیان و شرکا) با هم تضادهایی داشتند.

سال 1342 «پلاسکو» و «پلاستیک کار» ادغام شدند و ما به جاده کرج آمدیم .

1347 شرایط ایران، به بستری از سیاسی شدن پیش می‌رفت.

آقای ابراهیم توفیقی هم در قسمت تعمیرات پلاسکوکار کار می‌کرد. ما رقیب ابراهیم توفیقی شدیم. در کارخانه برای نمایندگی کارگران سه نفر انتخاب می‌شدند. پلاسکوکار 1200 کارگر داشت.

کمی کارم سبک‌تر شد و نیاز اقتصادی داشتم و بیشتر کار می‌کردم. سال 1347 سرپرست قالب‌سازی شدم.

آقایی به نام سورن مدیر بخش قالب‌سازی و فنی بود. آن زمان قالب‌هایی می‌ساختند که روی آن عکس شاه و فرح بود. روی ملامین گفتند این را باید به بازار برسانید. من کارشکنی می‌کردم. گزارش کردند.

همان زمان آقای رفیع اریه (کارخانه تولیدی تهران) پیغام فرستاد که بیا پیش ما کار کن. دستگاه‌هایی از انگلستان آورده بودند و پیغام داده بود شما بیا واحد ملامین را اینجا راه بیانداز.

گفتم من نمی‌توانم. گفتم تا زمانی که اینجا هستم نمی‌توانم. یک جور خیانت بود چون در این مجموعه کار یاد گرفته‌ام.

به واسطه حرف اریه و قول ایشان، سه راه آذری یک تراشکاری کوچک برای خودم راه انداختم. در همین زمان بود که به دلیل فعالیت‌های کارگری بالاخره توانستند خلعیت مرا از کارخانه پلاسکو کار صادر کنند. با خاطره بسیار بدی از پلاسکوکار اخراجم کردند.

گفت این بشقاب ملامین را بساز. یک بشقاب بود به نام 417. گفت این عکس هم می‌خواهم داخلش بزنی.

حالا در زمانی که حالت ورشکستگی داشتم. سفته‌ها برگشت خورده بود. فشار اقتصادی بسیار زیاد بود.

بالاجبار شب‌ها رو تاکسی کار و روزها هم تراشکاری می‌کردم. عکس خانه‌ خدا را به من داد. اریه به من گفت می‌خواهم این عکس را روی ملامین جوری بزنی که خوب بدرخشد.

من خوب فکر کردم دیدم قالب‌هایی که در پلاسکوکار ساختم و عکس شاه شهربانو رویش بود. حالا این عکس برازنده‌ این کار می‌شود. گفتم خدا را شکر آنجا که قالب را ساختم و اینجا این قالب را به من دادی. گفت چقدر می‌گیری. گفتم می‌سازم بعدا پول بدهید. پولی نداشتم، همه کار را نسیه انجام دادم.

از چه نظر. در جو انقلاب بودیم. از اولین کسانی بودم که از ایتالیا رفتم پاریس و بعد به نوفل لوشاتو. انقلابی نه ولی عشقم این بود که بدانم مسیر چیست با امام خمینی هم دیدار داشتم .

غزال ...شما با سه گروه بزرگ صنعتی کار کردید، سرحدیان، القانیان،‌اریه

بین این سه قطب پلاسکوکار قویتر بود و از همه به لحاظ حجم تولیدات بزرگ‌تر بود ولی اریه هم رشد قابل ملاحظه‌ای داشت. تولیدی تهران انواع فیلم و ملامین و... تولید می‌کرد. چون رقیب زیادی در بازار نبود کارخاجات بزرگ محصولات متنوعی تولید می‌کردند. می‌دیدند کار پلاستیک سود دارد، واحدهای متعدد در دل یک کارخانه تشکیل می‌دادند.

از اسامی فعالان پلاستیک قبل از انقلاب بگویید؟

ریشه صنعت پلاستیک از همین سه کارخانه بود. تمام ریشه‌ها از همان جاست. عبادی‌ها بودند،‌اقدامیان و...

آقای خسروی و کمیلیان فروشنده پلاسکوکار بودند. آقای خسروی در قید حیات هستند و آقای کمیلیان از دنیا رفته‌اند. آنها زرین ملامین را در سمنان راه انداختند .

دون تردید اولین کارخانه مدرن صنعت پلاستیک، پلاسکو کار بوده است. در ایران پلاسکوکار با نام حبیب القانیان و آن‌هایی که تجربه بیشتری دارند با نام برادران القانیان گره خورده اما آن‌ها فقط سهامدار نیمی از شرکت پلاسکوکار بوده‌‌اند و نیمی دیگر در اختیار لئون سرحدیان و شرکایش بوده است. )گفتگو حضوری با آقای مقصودی (